Rola dotyku w rozwoju dziecka

Kiedy na świat przychodzi maleństwo, perspektywa jego postrzegania przez rodziców zmienia się o 180 stopni. Rodzice chcą dać swemu dziecku wszystko, co najlepsze i możliwe do oddania. Najchętniej rzuciłoby się świat do stóp maleństwa. I choć rodzina prześciga się w kupowaniu coraz to nowszych, ładniejszych zabawek, ubranek, książeczek czy innych przedmiotów, to jednym z najważniejszych darów, jaki mogą sprezentować rodzicie swemu dziecku jest dotyk. Oczywiście nie ma mowy i miejsca na tak zwany „zły dotyk”. Dobry, pełen miłości, cierpliwości, czułości dotyk jest niezwykle ważnym elementem dla prawidłowego rozwoju dziecka, dlatego nie sposób go przecenić.
Dotyk jest bardzo intymną czynnością i doznaniem, dlatego dorosły człowiek nie pozwala się dotykać każdemu, tylko wybranym, najbliższym osobom. Dla dziecka, zwłaszcza dla noworodka, to podstawowy bodziec, którym poznaje świat. Ponieważ taki maluszek jeszcze nic nie widzi, słyszy jedynie szumy, zatem poznaje otoczenie poprzez dotyk – woda, ubranie, mama, tata. Taki delikatny kontakt pozwala mu na określenie siebie w przestrzeni.
Dodatkowo należy pamiętać, że bliskość fizyczna pozwala na budowanie więzi psychicznej, otwiera na drugiego człowieka i powinna być przyjemnym doznaniem. Właśnie dotyk czuły i delikatny jest niezwykle potrzeby małemu dziecku – nie tylko noworodkowi. Taką dobrą formą dotyku jest masowanie, które powinno sprawić przyjemność obu stronom. Także noszenie dziecka w chuście przyczynia się do odczuwania przez maluszka przyjemności, bo jest blisko mamy lub taty.
Kontakt dotykowy z dzieckiem także starszym jest bardzo ważny dla uczenia go zaufania do ludzi i świata, otwartości, ciekawości, a jednocześnie niesie spokój. Dotyk wpływa także na budowanie więzi z rodzicami. Eksperci zalecają, by dotykać swoje dzieci jak najczęściej, bez wyszukiwania ku temu pretekstu. Warto znaleźć w ciągu dnia troszkę czasu na przytulanie, głaskanie z miłością i czułością dzieci – synka czy córeczkę. To ważne chwile, które zaprocentują wzmocnieniem więzi i polepszeniem relacji między rodzicami a ich dziećmi. To bardzo ważne, by dziecko czuło się akceptowane, kochane. Dotyk sprawia, że budowana jest swego rodzaju platforma zaufania i akceptacji między rodzicem a dzieckiem.
Ważne jest także uszanowanie tego, gdy dziecko nie chce, nie ma ochoty być dotykane. Oczywiście może to wynikać z różnych sytuacji – spieszy się, jest złe, zniecierpliwione, rozdrażnione. Kiedy jednak unika dotyku w chwilach spokoju, należy się temu przyjrzeć, gdyż może to świadczyć o jakimś problemie.
Budowanie więzi między rodzicami a dzieckiem jest bardzo ważnym elementem nie tylko dla rozwoju dziecka. To także bardzo silny element wychowawczy w przyszłości, który zaprocentuje już w okresie dojrzewania i buntu nastolatka. Należy pamiętać,że rozmowa z dzieckiem, dotyk są częścią okazywania miłości i szacunku dziecku, zatem nie powinno się pozbawiać tego malucha.